جلسه هم اندیشی درخصوص شرایط کنونی اقتصاد صنعت برق کشور، سیزدهم بهمن سال جاری با حضور اعضای هیات مدیره و روسای کمیتههای سندیکای صنعت برق ایران برگزار شد.
در این جلسه که به منظور بررسی فرصتها و تهدیدهای صنعت برق در سال 1398و راهبردهای مقابله با آن برگزار شده بود، حاضران ضمن تبادل نظر در این خصوص به بررسی چالش های پیش رو و ارائه پیشنهادات خود برای کاهش هزینه های ناشی از این چالش ها پرداختند. بحث و تبادل نظر شد و اعضا نظرات خود را مطرح کردند.
بخشی از این جلسه به بررسی و تحلیل وضعیت بودجه صنعت برق در لایحه بودجه سال 98 اختصاص داشت و معاون پژوهشی سندیکا محورهای مهم بودجه صنعت برق را برای حاضران جلسه تشریح کرد.
خلاصه بودجه کل کشور و منابع و مصارف بودجه عمومی کشور در سال 1398، روند بودجه عمومی و شرکتی و همچنین روند مصارف بودجه عمومی کشور از سال 1394 تا 1398 از محورهای مطرح شده در این جلسه بود.
در این گزارش به سهم بودجه وزارت نیرو از بودجه کل کشور، مصارف بودجه عمومی(تملک دارایی سرمایه ای) این وزارتخانه در سال 1398، مصارف بودجه عمومی وزارت نیرو در سال آتی، منابع بودجه شرکتهای دولتی بخش برق در طول سال 1398 و نیز جریان منابع و مصارف صنعت برق اشاره شده بود.
در گزارش معاونت پژوهش و برنامه ریزی سندیکا عنوان شد که بودجه عمومی وزارت نیرو در سال 1398 برابر 87 هزار میلیارد ریال است که نسبت به مصوب سال 1397 به میزان 21 درصد افزایش پیدا کرده است.
در ادامه جلسه پیشبینیهای موسسات اقتصادی از آینده اقتصاد ایران برای سال آینده شامل پیش بینی های بانک جهانی و نیز برخی منابع داخلی مانند مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی و موسسه مطالعات اقتصادی بامداد مطرح و مورد بحث و بررسی قرار گرفت. بر اساس پیش بینی این موسسات متوسط تورم برای سال 98 بین 39 تا 43 درصد پیش بینی شده است.
در این جلسه آمار صادرات و واردات تجهیزات صنعت برق در سال 97 ارائه و عنوان شد که واردات در این حوزه نسبت به مدت مشابه در سال 96، 41 درصد کاهش و صادرات تجهیزات برق 6 درصد رشد داشته است.
ارائه سناریوهای تامین ارز در صنعت برق و تاثیرات آن محور بعدی جلسه بود. سناریوی اول «هدایت اقتصادی بازار ارز و عدم توافق پایدار بینالمللی» بود و مبتنی بر دو فرض اصلی است؛ از یک سو دولت بتواند با بکارگیری اصول اقتصادی، سیاستگذاری ارزی هدفمندی را به شکل باثبات به اجرا رسانده و تا حدودی بازار ارز را به سمت بازار شناور هدایت و نوسانات شدید ارزی را کنترل کند. در این سناریو در بعد روابط بینالملل، به یک توافق پایدار با اقتصادهای های بزرگ جهانی دست پیدا نکرده است.
با توجه به سناریوی اول، شرکتهای کارفرمایی توليد، انتقال و توزیع به دلیل کمبود ارزی کشور و عدم دسترسی و تخصیص مناسب ارز مورد نیاز، فعالیتهای خود را به سمت حفظ وضع موجود پروژههای تعمیر و نگهداری سوق میدهند. در این شرایط با توجه به مشکلات شرکتهای برق منطقهای و توزیع در توسعه زیرساختها، صنعت برق با مواردی همچون ادامه روند خاموشی و اتلاف برق شبکه مواجه هستند.
پیمانکاران صنعت برق نیز با مشکلاتی همچون عدم انعقاد قراردادهای جدید و رکود در پروژهها، افزایش تمرکز قراردادهای پیمانکاری حفظ وضع موجود و عدم دسترسی و تخصیص مناسب ارز مواجه خواهند شد . افت تولید، مشکل تأمین مواد اولیه و افت تقاضا از مشکلات پیش روي سازندگان تجهیزات صنعت برق است.
«هدایت اقتصادی بازار ارز و توافق پایدار بینالمللی» سناریوی دوم است که مبتنی بر دو فرض اصلی است: از یک سو دولت بتواند با بکارگیری اصول اقتصادی، سیاستگذاری ارزی هدفمندی را به شکل باثبات به اجرا رساند و از سوی دیگر در بعد روابط بینالملل، به یک توافق پایدار با اقتصادهای بزرگ جهانی دست بیابد. در این شرایط ضمن اجرای سیاست ارزی مناسب و مکانیزمهای بهینه تخصیص ارز، به دلیل وجود توافق بینالمللی مشکلات کمبود ارز و عرضه ارز وجود نخواهد داشت و بنگاههای اقتصادی دارای فضا و بستر تجارت بینالملل با مشکل کمی خواهند بود.
بر اساس محورهای ارائه شده در گزارش معاونت پژوهش و برنامه ریزی سندیکا، اعضا به بحث و تبادل نظر در خصوص دو سناریوی مطرح شده پرداختند.
پیشنهاداتی در این خصوص مطرح شد که مهمترین آنها روشن کردن زوایای مهم فضای کسب و کار برای اعضا توسط سندیکا، تلاش برای مدیریت توزیع پروژهها بین برخی از شرکت ها و جلوگیری از بیکار ماندن بسیاری از شرکتهای کوچک و متوسط و انجام اقدامات جدی به منظور اجرایی شدن ماده 12 قانون حمایت از تولید رقابت پذیر بودند.
به علاوه ایجاد مشارکت و هم افزایی بین شرکتهای عضو به ویژه با بهرهگیری از شرکتهای مهندسی بازرگانی و یا مجموعههایی که سابقه صادراتی یا وارداتی زیادی دارند و همچنین فراهم آوردن زمینههای لازم برای استقرار دفاتر شرکتهای عضو در برخی از کشورهای همسایه به منظور تسهیل روند دور زدن تحریمها از دیگر پیشنهادات مطرح شده در این جلسه بود.
در نهایت قرار بر این گذاشته شد که روسای کمیتهها و اعضای هیات مدیره برای جمعبندی و حصول یک راهبرد مشخص برای مواجهه با بحران احتمالی در سال 98 بار دیگر تا پیش از پایان سال تشکیل جلسه دهند و جلسهای نیز با حضور مدیران عامل شرکتهای عضو برگزار شود.