مهدی مسائلی، دبیر سندیکای صنعت برق ایران گفت: ادبیات تکراری بخش دولتی از قبیل "اجازه بدهید حقوق پرسنل را پرداخت کنیم، بعدا ببینیم چه کار می‌شود انجام داد" زمینه ساز خلق یک تونل وحشت برای کار و کسب بخش خصوصی شده است.
سرمایه‌گذاری برای تولید با عدم نظام‌مندی پرداخت مطالبات بخش خصوصی محقق نخواهد شد. سرمایه‌گذاری زمانی منطقی بوده و استمرار خواهد یافت که اصل پول به همراه سود حاصله از سرمایه‌گذاری قابل احصاء باشد. سال‌هاست که تحقق این دو مهم برای بخش خصوصی فعال در بخش برق ، چه در حوزه تولید و چه در حوزه پیمانکاری و حتی مشاوران، در هاله‌ای از ابهام فرو رفته است.
تعاون تعالی بین بخش دولتی صنعت برق و بخش خصوصی به یک تنازع بقا تبدیل شده است. با تداوم وضع موجود، بخش خصوصی محکوم به فنا خواهد بود.
ادبیات تکراری بخش دولتی از قبیل "اجازه بدهید حقوق پرسنل را پرداخت کنیم، بعدا ببینیم چه کار می‌شود انجام داد" زمینه ساز خلق یک تونل وحشت برای کار و کسب بخش خصوصی شده است.
فقدان تعهد مدیران دولتی در پاسخگویی به چالش مطالبات طی ده سال اخیر آنقدر توسعه یافته است که بعضا می‌گویند "هم کار تعریف کنیم و هم پول بدهیم؟!" و یا " مگر نمی دانید وضع پولی ما چگونه است؟" اینگونه است که صنعت برق در اوج مظلومیت با چنین وضعی، مواجه می‌گردد که گویی کهربا، کیمیا شده است.
روزگاری کار کردن با بخش دولتی، کعبه موعود و قبله راستین بخش خصوصی بود اما اخیرا تبدیل شده به قبله دروغین، مدعی حق؟! به نظر می‌رسد که وقت آن رسیده است که بخش خصوصی کلاه خود را قاضی کند و چرتکه‌ای بریزد که آیا این کار و کسب منجر به رشد و توسعه شده یا می‌شود؟ و اگر نه به قول سعدی شیرازی، «به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل»
واقعا لازم است مدیران دولتی وزارت نیرو و شرکت توانیر، فکری برای تعیین تکلیف مطالبات بخش خصوصی کنند و به "التماس بخش خصوصی برای پول خود" پایان دهند.
برگزاری جلسات فراوان مدیران دولتی بخش برق و عدم صرف وقت کافی برای بخش خصوصی دو بیت زیر را از استاد فضل‌الله شیرانی با تخلص «سخا» به ذهن جاری می‌کند:
با آنکه تو را گرم کند، سرد مباش
بر آنکه تو را شفا دهد، درد مباش
چیزی به جهان، بِه ز جوانمردی نیست
رسوای زمانه باش ولی نامرد مباش